Boekentip
Misschien maak je wel eens mee dat iemand iets doet wat je eigenlijk niet fijn vindt, dat iemand over je grenzen gaat. Wanneer je vervolgens allerlei argumenten bedenkt waarom die ander dat gedaan zou hebben of nog steeds doet, kan het zijn dat je boosheid afneemt of verdwijnt. Een interessante vraag hierbij is: in hoeverre bepaal jij op dat moment nog waar jouw grenzen liggen? Is jouw gedrag misschien onbewust een manier om er niets van te hoeven zeggen, om zelf niet in actie te hoeven komen? En wellicht betrap je jezelf (of anderen) er wel eens op dat er de gedachte ontstaat anderen te moeten helpen. Je zou je kunnen afvragen: heeft die ander mij écht nodig, of doe ik het meer voor mijzelf? Misschien stelt die ander de geboden hulp helemaal niet op prijs. En dan kan het zomaar zijn, dat de helper daar ook nog boos om wordt. Herkenbaar?
In het boek Tuinieren in je hoofd worden 4 regels onder de loep genomen. Dit gebeurt aan de hand van een grote metafoor, namelijk jouw eigen tuin en de tuin van de ander. Wanneer ben je in je eigen tuin bezig en wanneer in die van de ander? Via vele voorbeelden komen de rollen Helper, Aanklager en Slachtoffer uit de dramadriehoek aan bod. En natuurlijk komen er handreikingen hoe je op een prettige, Volwassen manier kunt reageren op dat wat zich voordoet.